تصویر پرویز پورحسینی صبح امروز ـ جمعه ـ هفتم آذر ماه برای همیشه در زندگی واقعی محو شد تا کرونا این ویروس شرور و مرگبار، هنرمندی دیگر را از عالم تصویر و علاقمندانش بگیرد.
با این حال پرونده هنری بازیگر متین و آرام سریال‌ها آنقدر پربار است که تا سال‌های سال یاد و خاطرش در قاب جادو زنده بماند. این پرونده کاری، امروز با بازی در حدود ۵۰ سریال تلویزیونی برای همیشه بسته شد؛ آثاری که اغلب در تاریخچه تلویزیون از جایگاهی ویژه و قابل قبول هم برخوردارند.
پورحسینی علاوه بر این ۵۰ سریال که آثار مطرحی، چون «امیرکبیر»، «روزی روزگاری»، «مریم مقدس»، «شب دهم»، «مختارنامه» و «روشنتر از خاموشی» در آن جای می‌گیرد، در تله تئاتر‌های بسیاری هم ایفای نقش کرده است. برنامه‌هایی که تولید و پخش از آن از دهه ۴۰ در تلویزیون ملی آغاز شد و تا اواخر دهه ۷۰ که تلویزیون اهمیت بسیاری به این ساختار تلویزیونی می‌داد، در صداوسیما ادامه داشت.
«همه پسران من» و «خانه‌های اجاره ای» به کارگردانی محمد رحمانیان، تله‌تئاتر «جان گابریل بورکمن» ساخته حسن فتحی در سال ۷۶ و همچنین تله‌تئاترهایی، چون «قاضی و رئیس دادگاه خانواده» و «خانه عروسک» از ساخته‌های منیژه محامدی، آخرین نمایش‌های تلویزیونی است که با حضور پرویز پورحسینی در قاب جادو ثبت شد.
با کمرنگ شدن اهمیت ساخت تله تئاتر در تلویزیون، ایفای نقش پورحسینی هم در این ساختار به پایان رسید و البته وجهی دیگر به خود گرفت. او بعد از تله تئاترها، ایفای نقش در چند تله فیلم («یکی از همین روزها»، «در همین نزدیکی»، «نغمهٔ نوروز» و ...) را تجربه کرد که تعداد آن‌ها درست به اندازه تعداد انگشتان یک دست است.
در میان کارگردان‌هایی که برای تلویزیون سریال ساخته اند، بیش از همه همکاری پورحسینی با احمد امینی به ثبت رسیده است. پورحسینی در سریال‌های «تصویر یک رؤیا»، «روز ایپریت»، «باران عشق»، «اولین شب آرامش» و «بی‌گناهان» از این کارگردان به ایفای نقش پرداخت و آخرین سریال پورحسینی با نام «بیگانه‌ای با من است» هم به کارگردانی احمد امینی به ثبت رسید.