کنترل دسترسی چیست؟ برنامه کنترل دسترسی در تجهیزات زمان سنجی

ACCESS CONTROL یکی از فناوری های جدیدی است که برای افزایش امنیت و کنترل هوشمند ترافیک استفاده می شود. با استفاده از کنترل دسترسی، می توان سطح دسترسی افراد را به قسمت های مختلف ساختمان یا تجهیزات خاص محدود کرد. با استفاده از این سیستم می توان تعیین کرد که کدام قسمت از ساختمان یا تجهیزات سطح دسترسی و همچنین برای چه مدت زمانی را دارد. مهمترین مزیت استفاده از کنترل دسترسی، علاوه بر تعیین سطح دسترسی کاربران، امکان تهیه گزارشات امنیتی برای مدیران در بازه های زمانی مختلف است. اگر ابزار حضور و غیاب در مجموعه کاری خود دارید، این احتمال وجود دارد که قابلیت کنترل دسترسی نیز داشته باشد.

هدف اصلی از محدود کردن دسترسی عمومی به بخش‌های مختلف شرکت، افزایش سطح امنیت و کارایی است. اما چگونه می توان سطح دسترسی افراد با استفاده از این سیستم را تعیین کرد؟ توجه داشته باشید که در هر سیستم کنترل تردد، امکان تعیین تعداد ورودی در مدیریت دستگاه وجود دارد و این محدودیت در یک مکان و زمان قابل مشاهده است. به عنوان مثال در یک بانک دسترسی به مناطق بانکی مانند انبارها برای همه کارکنان امکان پذیر نیست و سطح دسترسی مردم پایین است.

استفاده از کنترل دسترسی در سازمان ها و مراکز با امنیت بالا که نظارت بر تردد افراد از اهمیت ویژه ای برخوردار است اجتناب ناپذیر است. به عنوان مثال، فضای داخلی آزمایشگاه ها، مراکز داده، اتاق های سرور، هتل ها، باشگاه های ورزشی، موزه های نگهداری اشیای قیمتی و ... که از کنترل دسترسی از طریق خروجی های رله ای که به قفل هایی مانند قفل هایی که کنتور برق، آهن ربا و ... متصل می شوند، استفاده می کنند. امکان نظارت بر تردد، ورود و خروج.
برای خرید اکسس کنترل با دیلاک تماس بگیرید.

متداول ترین روش استفاده از کنترل دسترسی را در ترمینال ها، ایستگاه های اتوبوس و مترو مشاهده کرده اید که می توانید با استفاده از کارت مغناطیسی و اندازه گیری اعتبار خود به خدمات مورد نیاز خود دسترسی داشته باشید و از آنها استفاده کنید. با استفاده از کنترل دسترسی، می توانید با تنظیم محدوده زمانی و تنظیم مجوزهای دسترسی، زمان های ورود و خروج مجاز را برای افراد در هر روز تعریف و ثبت کنید.

روش های احراز هویت در دستگاه های کنترل چیست؟

شست بالا:

در این حالت یک کپی از اثر انگشت فرد بر روی دستگاه ذخیره می شود تا فرد بتواند با توجه به محدودیت های داده شده دسترسی را تعیین کند. تفاوت دستگاه حضور و غیاب که عملکردی مشابه با دستگاه حضور و غیاب اثر انگشتی دارد این است که فقط برای ثبت ترافیک استفاده می شود.

تشخیص چهره و عنبیه:

در واقع استفاده از بیومتریک برای احراز هویت در دستگاه‌های کنترل دسترسی به دلیل امنیت بالا بسیار محبوب است. به این ترتیب دستگاه کنترل دسترسی تصویر صورت یا الگوی عنبیه فرد را اسکن می کند و با داده های داخل دستگاه مقایسه می کند و در صورت تایید مجوز ورود صادر می کند و زمان سفر فرد را ثبت می کند که در تهیه نهایی بسیار مفید است. گزارش . نمونه هایی از این حالت احراز هویت را در دستگاه های کنترل ترافیک تشخیص چهره دیده ایم.

کارت:

استفاده از کارت‌های مغناطیسی در دستگاه‌های کنترل دسترسی نیز رایج است، اما این گاوصندوق‌ها عمدتاً در گیت‌های کنترل ترافیک در پایانه‌ها و ایستگاه‌های مترو استفاده می‌شوند و به ندرت برای تعیین سطح دسترسی در موسسات استفاده می‌شوند.

برای استفاده از رمز عبور:

در بسیاری از دستگاه های کنترل دسترسی، از رمزهای عبور برای احراز هویت و تأیید ترافیک استفاده می شود. شاید این نمونه ها را در بیمارستان ها یا رستوران ها دیده باشید. به عنوان مثال برای ورودی های آزمایشگاه از کنترل دسترسی استفاده می شود.